Przedawnienie roszczenia oznacza, że dłużnik podnosząc zarzut przedawnienia może uchylić się od zaspokojenia wierzyciela. Roszczenia przedawniają się po upływie określonego terminu.
W przypadku umowy najmu lokalu użytkowego ogólnym terminem przedawnienia będzie termin trzyletni – jeśli chodzi o świadczenia okresowe, czyli np. o roszczenie dotyczące zapłaty czynszu najmu lub termin dziesięcioletni jeśli chodzi o inne – niewymienione poniżej – roszczenia.
Należy jednak wskazać, że roszczenia strony będącej przedsiębiorcą – jeśli umowa najmu została zawarta w związku z działalnością gospodarczą – przedawniają się po trzech latach od dnia wymagalności. Akurat w przypadku umowy najmu lokalu użytkowego, z reguły obie strony są przedsiębiorcami i zawierają umowę w związku z działalnością gospodarczą.
Specyficzny roczny termin przedawnienia dotyczy dwóch rodzajów roszczeń:
– roszczeń wynajmującego przeciwko najemcy o naprawienie szkody z powodu uszkodzenia lub pogorszenia rzeczy,
– roszczeń najemcy przeciwko wynajmującemu o zwrot nakładów na rzecz albo o zwrot nadpłaconego czynszu.
Początek biegu rocznego terminu przedawnienia rozpoczyna się z chwilą zwrotu lokalu. Za tę chwilę należy uznać moment, w którym wynajmujący powziął wiedzę o tym, że najemca opuścił lokal i jest on już dla niego dostępny.
Uznaje się, że w przypadku gdy płatność najemcy za dostarczone do lokalu media odbywa się na podstawie refaktury wystawionej przez wynajmującego, za właściwy termin przedawnienia należy uznać okres 2 lat. Jest to termin przedawnienia roszczeń z tytułu profesjonalnej sprzedaży. Dostarczanie do lokalu mediów następuje właśnie na podstawie umowy sprzedaży.
Należy także przypomnieć, że terminów przedawnienia nie można zmieniać mocą umowy stron.
